بنام خدا
باسلام
یادگیری با حفظ کردن خیلی تفاوت دارد!
یادگیری و درک یک علم و حفظ کردن محتوا درسی،دو چیزا مجزا هستن! وقتی یک چیزی را یاد گرفته باشید و ان را درک کرده باشید،در واقع ان علم الان جزوی از زندگی شما می باشد و می توانید به کمک ان مشکلات خودتان را به روش ها مختلف حل کنید،می توانید مسائل مختلف که قبلا نمی توانستد حل کنید،اکنون حل کنید! دنیا و ابعاد زندگی را عمیق تر ببینید و حتما نگاه متفاوت تری خواهد دشت!
حضرت علی(ع)(در نهج البلاغه) در رابطه با علم و درک و روش ماندگاری ان چنین می گوید:
علم و عمل پیوندی نزدیک دارند،و کسی که دانست باید به ان عمل کند،چرا که علم،عمل را فراخواند،اگر پاسخش داد می ماند و وگرنه کوچ می کند.
و در حکمتی دیگر:
بی ارزش ترین دانش،دانشی است که بر سرزبان است،و برترین علم،علمی است که در اعضا و جوارح اشکار است.
در واقع،علم زمانی می ماند که شخص بتواند ان را تبدیل به عمل کند و از ان استفاده کند،وقتی بتواند ان را به کار ببرد و استفاده کند،دیگر می تواند ان را درک کند! وقتی ان را درک کرد،دیگر جزوی از وجود و توانایی ان شخص میشود!
اگر می ببیند ادم های مختلف وقتی بزرگ میشوند،نمی توانند از کتاب و درس و مبحث ها که خواننده اند،استفاده کنند،بخاطره این است،که به دنبال امتحان و حفظ کردن و مدرک و اینجور مسائل بوده اند(و به نوعی سرگرمی درسی!)،و برای همین نمی توانند حتا مسائل کوچک را هم،حل بکنند! و با کوهی از مشکلات روبرو هستن و به نوعی هم خودشان در حق خودشان ظلم کردن و هم دیگرانی که انها را مجبور به این کار کرده اند در حقشان ظلم کرده اند!
بهترین کار در زندگی مخصوصا عزیزان که سن کم دارند این است،به سراغ یادگیری و پیشرفت حقیقی بروند و هنر و توانایی و مهارت ها خودشان را افزایش بدهند و یادبگیرند تا در همان زمان حال بتوانند مشکلاتشان را حل کنند و هم در اینده مشکلات کمتری داشته باشند و بتوانند با راحتی مسیر ها درست را انتخاب و پیشرفت کنند.
پس از همین امروز به یاری خدا شروع به یادگیری کنید . که بعدا حتما قدر دان این لحظات خواهید شد،
باتشکر.
درباره این سایت